پیرمردی روی نیمکت نشسته بود و کلاهش را روی سرش کشیده بود و استراحت می کرد . سواری نزدیک او شد و از او پرسید:

 آهای پیرمرد ، مردم این شهر چه جور آدم هایی هستند؟

پیرمرد پرسید: مردم شهر تو چه جوریند؟

گفت: مزخرف!

پیرمرد گفت: اینجا هم همین طور .

بعد از چند ساعت سوار دیگری نزدیک شد و همین سوال را پرسید .

پیرمرد باز هم از او پرسید: مردم شهر تو چه جوریند؟

گفت: خب ، مهربونند .

پیرمرد گفت: اینجا هم همین طور . . .

چند قورباغه از جنگلی عبور می کردند که ناگهان دو تا از آنها در گودال عمیقی افتادند . بقیه ی قورباغه ها در کنار گودال جمع شدند و وقتی دیدند گودال چقدر عمیق است ، به دو قورباغه ی دیگر گفتند که دیگر چاره ای نیست و شما خواهید مرد .

دو قورباغه این حرف ها را نادیده گرفتند و با تمام توانشان کوشیدند که از گودال بیرون بیایند . اما قورباغه های دیگر دائما به آنها می گفتند که دست از تلاش بردارید ، چون  نمی توانید از گودال خارج شوید و به زودی خواهید مرد .

بالاخره یکی از دو قورباغه تسلیم گفته های دیگر قورباغه ها شد و دست از تلاش برداشت . او بی درنگ به داخل گودال پرتاب شد و مرد .
اما قورباغه ی دیگر با حداکثر توانش برای بیرون آمدن از گودال تلاش می کرد . بقیه قورباغه ها فریاد می زدند که دست از تلاش بردار ، اما او با توان بیشتری تلاش کرد و سرانجام از گودال خارج شد . وقتی از گودال بیرون آمد ، بقیه قورباغه ها از او پرسیدند : مگر تو حرف های ما را نشنیدی؟

معلوم شد که قورباغه نا شنواست . در واقع او تمام مدت فکر می کرده که دیگران او را تشویق می کنند.

              
           لطفا نظرات خود را بنویسید. با تشکر .