سلام بر جام جهانی، سلام بر برزیل! من نمیدونم چه خاصیتی توی فوتبال هست که این همه طرفدار داره . وقتی فوتبال بازنده میشه انگار همه مردم ایران بازنده میشن و موقعی هم که برنده میشه، انگار تمام مردم ایران برنده شدن.
من یکی که خوشم میاد، حال میکنم شادی مردم ایران رو میبینم. میخواد با هر چی باشه، انتخابات باشه، فوتبال باشه، ورزش های دیگه باشه، ارزونی باشه و خیلی چیزهای دیگه، مهم اینه که مردم ایران خوشحال باشن. همین.
بعد از بازی ایران رفتم بیرون، شهر ما شهر کوچیکیه و امکانات چندانی نداره. توی خیابون دیدم جوون هایی رو که با موتور و ماشین پرچم ایران رو گرفتند و دارن دور شادی میزنن. واقعا یک شور و شعف خاصی پیدا شده بود. درسته خیلیا میگن چرا این همه پول میدن به فوتبالیست ها و اینا حقشون نیست و این حرف ها .... اما به نظر من وقتی نهایتش باعث شادی این مردم میشه، هیچ اشکالی نداره. اینقدر پول جاهای دیگه خرج میشه، این هم روش!
روحانی مسجدمون هم خوشحال بود . هم از حماسه سیاسی مردم و هم از پیروزی تیم ملی و خوشحالی جوون ها. میگفت اگه این جوون ها شادی و خوشحالی خودشون رو تخلیه نکنن، ضرر داره.
بگذریم، فقط خواستم دست مریزاد بگم به جوون های باغیرت ایرانی که شادی رو توی دل مردم ایران آوردند. یاعلی (ع) ...
