جبرئیل آمده بود ...
علی و جمله ملائک بودند ...
و محمد عرق وحی به پیشانی داشت ...
و خدا داشت ترنم می کرد ...
در میان سخنانش غزلی نغز سرود ...
نام آن شعر نکو ... حضرت زهرا بود .
خجسته میلاد گلواژه مهر و محبت، شکوفه خوشبوی رسالت و امامت، حضرت فاطمه زهرا (س) مبارکباد .